عجایب خلقتی ست .....

انسان پد یده ای غریب است

 

به فتح ھیمالیا می رود

 

به کشف اقیانوس ارام دست می یازد

 

به ماه و مریخ سفر می کند

 

تنھا یک سرزمین است که ھرگز تلاش نمی کند ان را کشف کند و ان دنیای درونی وجود خود اوست.

 

اوشو

خدا با ماست !

قایقت شکست ؟ پارویت را آب برد ؟ تورَت پاره شد ؟
صیدت دوباره به دریا برگشت..؟
غمت نباشد چون خدا با ماست !
هیچ وقت نگو ؛ از ماست که برماست !
بگو خدا با ماست.

اگر قایقت شکست، باشد! دلت نشکند! دلی را نشکنی.
اگر پارویت را آب برد، باشد ! آبرویت را آب نبَرَد! آبرویی نبری.
اگر صیدت از دستت رفت، باشد! امیدت از دست نرود ! امید کسی را ناامید نکنی.
امروز اگر تمام سرمایه ات از دستت رفت، دستانت را که داری!
خدایت را شکر کن. دوباره شکر کن !
اگر چیزی به دست نداریم دست که داریم دوباره به دست می آوریم.
دوباره می سازیم و دوباره به دست می آوریم.
دوباره می خریم و دوباره می خندیم.

فال آغاز دفتر